Law & Order: zo lossen we misdaad op!

  • Forse investeringen in uitbreiding politiecapaciteit
  • Meer mankracht voor OM en rechtspraak
  • Maximumstraf voor zedendelicten naar levenslang
  • Minimumstraffen voor ernstige gewelds- en zedendelicten
  • Geen terugkeer in oude woonomgeving na zwaar delict

Volgens de officiële statistieken wordt Nederland steeds veiliger. Voor een deel is dit het gevolg van de toegenomen aandacht voor het thema veiligheid sinds het begin van deze eeuw, maar tegelijkertijd wordt de werkelijkheid door deze cijfers gemaskeerd.

Het aantal Nederlanders dat een toename van criminaliteit ervaart, nam in 2019 na jaren van daling weer toe. Daar staat tegenover dat de aangiftebereidheid in Nederland al jaren daalt. In 2019 werd slechts 32 procent van de gewelds-, vermogens- en vandalismedelicten bij de politie gemeld, terwijl dit in 2012 nog 38 procent was. Het aantal daadwerkelijke aangiften van deze delicten daalde in dezelfde periode even hard: van 29 naar 23 procent. Een negatieve en zorgwekkende trend die wordt ingegeven door de groeiende overtuiging bij veel burgers dat aangifte doen ‘toch geen zin heeft’ en door het schrijnende capaciteitstekort bij de politie. Aangifte doen is iets dat steeds vaker pas na een paar weken, of uitsluitend online of via een videoverbinding kan. Dit dalende vertrouwen in combinatie met de vaak ongegronde linkse beschuldigingen van racisme, discriminatie en excessief geweld, leidt tot afbrokkelend gezag van de politie.

Hoewel uit onderzoeken onder Nederlanders blijkt dat het vertrouwen in rechters in vergelijking met andere instituties relatief hoog is, is het vertrouwen in het strafklimaat nog altijd laag. Bijna 70 procent van de Nederlanders vindt dat de rechter te lage straffen oplegt. En dat is begrijpelijk. In 2019 bleek uit onderzoek van de Erasmus Universiteit dat de gemiddelde opgelegde gevangenisstraf voor moord tussen 2012 en 2019 slechts 14,4 jaar was. Voor doodslag werd gemiddeld 9,3 jaar opgelegd. Straffen die door vervroegde invrijheidsstelling na het uitzitten van twee derde van de straf in de partij slechts uitkomen op respectievelijk 9,5 en 6 jaar. Ook met betrekking tot zedendelicten hebben straffen een allesbehalve afschrikwekkende werking: tussen 2017 en 2020 werd niet één keer de maximumstraf van 12 jaar voor een verkrachting opgelegd. Feiten die niet alleen voor terechte verontwaardiging in de samenleving zorgen, maar ook een klap in het gezicht van slachtoffers zijn.

JA21 wil het vertrouwen in de rechtsstaat herstellen door de opsporings- en handhavingscapaciteit op te schroeven, de strafrechtketen te versterken, slachtoffers de rechten te geven die zij verdienen en criminelen zwaarder te straffen. Want wie barmhartig is voor de wolven, doet onrecht aan de schapen.

In dit plan leest u hoe wij dat gaan doen.

Joost Eerdmans, Lijsttrekker JA21